Een belangrijk aspect van budō is bunbu ryōdō (de weg van pen en zwaard). De laatste tijd lees ik met veel plezier boeken voor het verbreden van mijn horizon, zoals Hidden in Plain Sight (Ellis Amdur), Zen in de kunst van het boogschieten (Eugen Herrigel) en Waar geen wil is, is een weg (Henk Oosterling).
Tijdens het lezen moest ik denken aan de onderstaande passage van Alan Watts.
A person who thinks all the time has nothing to think about except thoughts. So, he loses touch with reality and lives in a world of illusions.
By thoughts I mean, specifically, chatter in the skull — perpetual and compulsive repetition of words, of reckoning, and of calculating.
I’m not saying that thinking is bad; like everything else, it’s useful in moderation, a good servant but a bad master.
And all so-called civilized peoples have increasingly become crazy and self destructive because through excessive thinking they have lost touch with reality. That’s to say we confuse signs, words, numbers, symbols, and ideas with the real world.
Most of us would have rather money than tangible wealth. And a great occasion is somehow spoiled for us unless photographed.
Alan Watts
Ik realiseerde me dat ik een goede balans wil bewaren in het denken over budō. Altijd actief toepassen in de realiteit op de tatami en in het dagelijks leven. Als onderdeel van de realiteit kan ik een positieve bijdrage leveren en bijdragen aan jita kyōei.
Dit is een van mijn inzichten uit de passage. Het inspireert tot nog veel meer. Ik laat verdere ontleding en beschouwing over aan de geïnteresseerde, actieve lezer. Wat kun jij eruit opmaken?
